Koty uwielbiamy ponieważ są piękne, niezależne, rozczulające, mruczące, działają kojąco, rozśmieszają nas swoim zachowaniem. Zapewne każdy właściciel kota coś by jeszcze do tej listy zachwytów dorzucił. Niestety wokół kotów narosło też sporo mitów. Bezrefleksyjnie powtarzane są przyczyną czarnego PR kotów. Powodują niechęć do kotów i są uznawane za usprawiedliwienie agresywnych zachowań wobec tych zwierząt, a nawet znęcania się. Przyjrzyjmy się kilku takim mitom.

Koty pojawiły się na terenach dzisiejszej Polski prawdopodobnie w VIII wieku. W okresie minionych około 1200 lat jakie upłynęły od ich przybycia, nie odnotowano wyginięcia żadnego gatunku polskiej fauny spowodowanego przez koty. W przypadku gatunków, które w ostatnich latach zyskały status zagrożonych nie wskazuje się kota jako przyczyny tego stanu rzeczy. Z ekologicznego punktu widzenia wydaje się to dość oczywiste. W naszej faunie mamy sporo drapieżników o podobnym do kota behawiorze. Przystosowania do ochrony przed drapieżnikiem naszych rodzimych gatunków ptaków kształtowały się przez wieki w kontakcie z takimi ssakami jak kuna, łasica, gronostaj, lis, żbik i wiele innych. Należy podkreślić, że umiejętności łowieckie kota nie przewyższają możliwości tych drapieżników.

Pamiętajmy również, że rola drapieżnika w kształtowaniu cech gatunku ofiary jest nie do przecenienia. Selekcja poprawia nie tylko cechy ale również zapobiega rozprzestrzenianiu się chorób wewnątrz populacji. Czyli np. zarażona, chora sikorka, odłowiona przez drapieżnika nie przeniesie choroby na inne sikorki.

Koty sterylizowane nie tracą instynktu łownego ponieważ to nie popęd płciowy jest motorem polowań. Kot poluje na myszy ponieważ zawierają bardzo cenną dla niego taurynę. Jest to aminokwas, niezbędny do życia, bez którego koty zapadają na wiele poważnych chorób m.in serca.

Tauryna występuje w dużych ilościach w tuszkach myszy natomiast w śladowych ilościach w innym mięsie. Dlatego to właśnie myszy stanowią największą część naturalnie pozyskiwanego pokarmu przez koty.

Koty dokarmiane są nadal łowne, chociaż na pewno w mniejszym stopniu. Jednak łowność kota to nie jedyne jego pożądane przez człowieka odziaływanie w środowisku. Zaobserwowano, że tam gdzie występują koty, samice szczurów rodzą rzadziej i mioty są mniej liczne. Poza tym szczury i myszy nie pojawiają się w miejscach publicznych; na chodnikach, trawnikach przy śmietnikach.

Myślę, że większość z nas wybierze przemykającego obok śmietnika kota, niż grasujące w nim stada szczurów.

Głównym źródłem zakażeń toksoplazmozą wśród ludzi jest nieumiejętna obróbka surowego mięsa. Jeżeli mięso zakażone toksoplazmozą (bardzo wiele przypadków) kroi się na desce, której później używa się do krojenia np. pietruszki, warzyw do surówki, pomidora - to prosta droga do zakażenia się tą chorobą. Koty jako źródło zakażenia w statystykach toksoplazmozy są na dalszych miejscach.

Pamiętajmy, prawie każde zwierzę może być źródłem choroby odzwierzęcej. Czasami naprawdę wystarczy umyć ręce aby się nie zarazić.

Kot w Polsce nie jest gatunkiem inwazyjnym ponieważ nie wypiera żadnego gatunku z jego niszy, ani nie stanowi zagrożenia wytępienia żadnego gatunku, spośród tych na które poluje.